Op een zonovergoten dag stond de langverwachte bekerfinale op het programma. Al weken waren de jongens zich aan het voorbereiden op deze wedstrijd. De spanning was voelbaar, de hele club leefde met de JO19 mee naar dit moment!
De dag begon met een busreis vol met supporters. Twee bussen vol enthousiaste fans vertrokken richting het sportpark van UDI’19. De sfeer zat er meteen goed in. De spelers konden op veel steun rekenen. Bij de opkomst werden de spelers begeleid door vuurwerk, fakkels en muziek. De sfeer zat er goed in bij de supporters van WEC.
De wedstrijd begon veelbelovend voor WEC. Na een half uur spelen, wist Sem van Geffen de bal na een goede aanval in het net te schieten. De eerste stap naar de beker was gezet. Tot aan de rust wist WEC de voorsprong vast te houden. De verdediging stond sterk want de tegenstander kon alleen maar van afstand schieten. Gelukkig hield keeper Wesley van der Wijst een aantal keer de bal er knap uit.
Vlak na rust kreeg WEC dan toch de gelijkmaker tegen. Een tegenslag, want hierdoor werd Ceasar sterker en sterker. Binnen korte tijd incasseerden WEC nog een doelpunt, waardoor de jongens op een achterstand kwamen. Het werd moeilijker en moeilijker, maar met een klein gelukje kreeg WEC een penalty. In eerste instantie werd deze gemist door Koen de Laat, maar in de rebound door hem binnengeschoten. De hoop kwam weer terug bij de ploeg, maar het mocht niet baten. Ceasar drukte door en maakte kort achter elkaar twee doelpunten, de score liep uit naar 2-4.
De teleurstelling en het verdriet waren voelbaar. Ondanks al het harde werk en de voorbereidingen, waren we er niet in geslaagd de beker te winnen. Maar ondanks de pijn mogen we ontzettend trots zijn op onze jongens. Ze hebben gestreden tot het allerlaatste fluitsignaal en hebben alles gegeven wat ze in zich hadden.
Als club willen we ook graag onze meegereisde supporters bedanken. Jullie steun was onvoorwaardelijk en heeft ons door moeilijke momenten heen geholpen. Jullie aanwezigheid heeft de wedstrijd nog specialer gemaakt!
