La Roja speelde afgelopen zondag tegen Sparta. Onze laatste avondwedstrijd was volgens mij uit tegen Keldonk en daar keepte toen Raymon Toelen. Na een fantastische redding in de voor hem linker benedenhoek koste hem dat twee maanden ziekenwet maar hij ranste de bal er wel uit. Het was een felle wedstrijd waar alles in zat. Soms was het oorlog maar dat mag , beter dan samen theedrinken.
We hadden Macherano met een knipoog rust gegeven en hem naar de Veluwe gestuurd. We waren bang dat na zijn wereldgoal bij het vijfde veel scouts zouden komen kijken en we willen hem niet kwijt. We hadden PP als gastspeler en Paultje, daarvoor onze dank. Hij heeft op vier verschillende posities gespeeld, tweemaal gescoord en naar ik meen één assist gegeven. Klasse jungske! Het is een mooi ventje, talentvol met een goed inzicht en oog voor doelpunten. Alleen laat soms zijn mentaliteit de geest uit de fles verdwijnen. Sparta was heel fel en zette heel vroeg druk wat ons soms in de problemen bracht zoals bij de 0-1. Soms voetbalden we met de achterdeur open. Mannen, het hoeft niet altijd mooi te zijn. Soms is weg is weg de beste optie. Jochem maakte mooi de 1-1 ook al vroeg in de wedstrijd en hij deed dat heel kalm met BK voetje. We hadden veel minder balbezit dan Sparta. Gelukkig stond bij hen het vizier niet op scherp. PP maakte heel mooi en beheerst de 2-1 maar door wederom een inschattingsfout werd het ook weer snel 2-2.
In de tweede helft kwamen Inniesta, Messi en Xavi de wei in en Xavi kreeg van PP de bal mooi aangespeeld en roste hem snoeihard in de touwen dus stonden we weer voor met 3 – 2. Sparta gooide alles op alles en wij hadden het moeilijk. Door een zuivere strafschop kwam Sparta weer op 3-3. Iedereen dacht dat is het dan maar nee. Deze avond deden we het op zijn Duits en PP kopte hem in de laatste minuut achter hun stevige keeper, 4 – 3 uit een voorzet van Overmars. Het was echt spannend met soms bloed aan de paal. Soms redden we het met kunst en vliegwerk en als dat dan mis ging dan stond Buffon daar nog om er alles uit te ranselen. Als een rots in de branding stond onze liefhebber van Zuid Amerika te keepen. Soms waren we blij dat de bal voor even in het weiland plofte en konden we even aan de zuurstof. Bertje heeft genoten van jullie inzet en werklust en heeft soms ook nog mooi voetbal gezien. Maar zoals eerder vermeld het was oorlog op de grasmat. Tot het randje voetbal was het. We waren soms rijp om KO te gaan maar jullie instelling was deze avond fantastisch dat zal onze wasvrouw ook wel beamen denk ik. We leden schipbreuk maar vonden toch weer een vlot om de finish te bereiken.
Klasse mannen, Bertje.
