Nu de eerste glans weer te zien was op de oude Glamourtrein en de Glamourboys na een gelijkspel en een nederlaag tegen de twee toppers, Vorstenbosch en Schijndel, daar waar overigens meer ingezeten had, kon ons Supertrio zich nu gaan richten op de middenmoot van de competitie. Na een weekendje rust en met een Duitse middag in het verschiet konden de Glamourboys hun blazoen weer verder gaan oppoetsen en konden nu dan eindelijk eens aan een feestje beginnen en Ollandia moest daar het slachtoffer van worden.
En met de aanvang van de wedstrijd was het Bassie die zijn mannen nog eenmaal aanmoedigde “Jetzt gehts loss”. Met de terugkeer van Btw Johny was er deze week een plaats voor d’n Tank op de rechtshalf positie. De plaats die normaal ingenomen word door Diamantje. Tel daarbij de afwezigheid van Pareltje die deze week genoegen moest nemen met een plaats op de reservebank. Dan werd al snel duidelijk dat de creativiteit en oplossingen deze week van d’n Tank moesten komen. Nu weet Bassie ondertussen wel hoe zijn hazen lopen, maar hoe zijn dansende koeien op deze mooie warme lentedag zouden reageren was zelfs voor hem niet te voorspellen. Maar binnen tien minuten keken de Glamourboys al tegen een 1-0 achterstand aan, de spits van Ollandia speelde zich vrij binnen de zestien en zette El Gado op het verkeerde been. De Blauwe Kat was kansloos. Ach riep de Gealle Tweety “de beste kat kan een muis missen”. Maar al snel was het Bassie die hem corrigeerde “Die beste Katze kann eine Maus vermissen”.
En het duurde niet lang of het werd 2-0 voor Ollandia. En weer werd de Gazelle net als in de vorige wedstrijden uitgekapt door de spits van de tegenpartij. En weer met veel theater en geluid ging hij ten gronde. Diep ging de bijl door het merg. De Gazelle viel met een kreet neer op de grond, hij voelde een pijn, een smart, hij kon helemaal niet aan geluk en succes denken, hij was bedroeft, bedroeft, weer had een spits hem in de luren gelegd. En wederom bleef de scheidsrechter stoïcijns naar het theaterspel van de Gazelle kijken. Misschien moest hij wel de raad van zijn medespelers opvolgen en een carrière beginnen bij het Anton Piecks theatermusical de Sprookjesboom. 0-2, daar gaan we weer zei de Gealle Tweety, die had ik gehad, het is toch al lang geleden dat we een keeper hadden die de nul kon houden.
Maar er kwamen nu ook wel kansjes voor de Glamourboys en het was Bombardo die de doelman van Ollandia kansloos liet en de 1-2 wist te scoren. De Glamourboys waren weer terug in de wedstrijd. Bassie keek Sinterklaassen aan en knikte: “Wir sind zuruck im Wettbewerb” Sinterklaassen knikte terug en de Grote Kees die keek met grote ogen: ”als ob er es in Koln donnern horte” richting de dug-out.
Maar de woorden van Bassie waren nog niet koud of het stond al 1-3 op het papiertje van de scheidsrechter. Weer was El Gado te laat, als een vlinder traag dansend op de Bolero van Ravel, op deze eerste warme zonnestralen op een zondagmorgen in april ging de Kat traag richting de bal. Te traag en zag deze tot ongenoegen in het doel verdwijnen. Bassie keek vertwijfeld Sinterklaassen aan “Hopfen und malz sind verloren”. De Gealle Tweety begon langzaam de kleur van donker purple te krijgen, en zijn hoofd nam in omvang buitengewone proporties aan. Hij stond op ontploffen. “Hij heeft niet veel meer van die negen levens over”, brieste de Gealle Tweety. En het was weer Bassie die hem corrigerend toesprak. Er hat nicht viel von diessen neun leben ubrig”, riep hij richting de Geale Tweety.
Als de Glamourboys de wedstrijd nog wilden keren dan moest er nu snel iets gebeuren. En hier had d’n Tank op gewacht. Op de rechterflank lag de defensie van Ollandia open en hij zag zijn kans. Vijfentwintig ton gewapend staal stoomde op richting het vijandelijke doel. Maar zijn actie werd abrupt afgebroken, en d’n Tank stortte ten aarde en voorover viel hij in het gras. Een megaklapper, kopjes trilden in de buffetkast, lampen gingen heen en weer en in Loppersum stond de seismograaf op 2.6. Vijfentwintig ton massa stortte ten aarde, en de hulptroepen snelde naar de plaats van het ongeval. “Er ist im dem loch”, riep Bassie. “ER IST IM DEM LOCH”. D’n Tank was woedend dat zijn actie abrupt was afgebroken en hij spoedde zich snel richting het doel van de tegenstander. Het was zijn actie en nu moest het gebeuren en zo gebeurde het ook. De snel genomen vrije trap belandde op het hoofd van der Glatze en genadeloos sloeg d’n Tank toe 2-3. “Super, super, ich will Sex mit diesser Glatze” krijste Bassie van geluk. Het schlagerfestival kon deze middag niet meer stuk voor d’n Tank.
In de tweede helft waren de het de Glamourboys die het beste van het spel hadden en de druk op het doel van Ollandia werd opgevoerd. Toch moesten de Glamourboys opletten voor de counters van de tegenpartij, maar nu was de Blauwe Kat wel wakker en moest hij tweemaal redding brengen.“Wir hatten schwein gehabt” zei Bassie. Tien minuten voor het einde van de wedstrijd was het Pareltje die bijna de 3-3 inkopte maar de bal belande op de paal. Vijf minuten voor het einde van de wedstrijd kwamen de Glamourboys toch nog op gelijke hoogte een voorzet van de Glamourboys werd door de rechtsback van Ollandia hard in zijn eigen doel gekopt, 3-3.
In de laatste minuut was er nog een kans voor Pareltje maar deze werd helaas niet benut en moesten de Glamourboys genoegen nemen met een punt. Maar dit alles ging voorbij aan der Glatze die leefde nog steeds in zijn Rosamunde. “Scheise, scheise wieder kein Getranke diese Woche, aber alles hat ein Ende nur die Wurst hat zwei” zei Bassie en zo was hij met een punt toch nog een tevreden coach.
