Na vier nederlagen op rij, waarbij bij de Glamourtrein de eerste tekenen van slecht onderhoud en slechte investeringen zichtbaar waren was het de vraag, is er nog hoop voor de grote Train a Grand Vitesse of is het aantal storingen te groot en wordt er overwogen om de stekker er uit te trekken bij het Supertrio Sinterklaassen, Bassie en de Grote Kees. Maar de Glamourtrein is niet de enige trein met een aantal storingen, uit statistieken blijkt dat er tussen 1 januari 2011 en 3 december 2017 er 18.473 stroringen waren gemeld. Dat is een gemiddelde van 7 storingen per dag. Deze treinstoringen duurden bij elkaar 5 jaar, 9 maanden, vijf dagen, 7 uur, en 18 minuten. Dit betekend een gemiddelde storing van 19 uur en 58 minuten aan treinstoringen per dag. De gemiddelde storingsduur binnen deze periode is 2 uur en 44 minuten. Nu zijn er bij de Glamourboys ook wel spelers die een gemiddelde storing van 2 uur en 44 minuten hebben, die een tijd klokken van 2 uur en 44 minuten op de 100 meter en die je niet stil te krijgen zijn binnen de 2 uur en 44 minuten. Dus er is altijd nog hoop. Met deze cijfers in handen hadden Sinterklaassen, Bassie en de Grote Kees een excuus en besloot Abramovich de stekker er nog niet uit te halen. Maar ook deze week pakten de donkere wolken zich op boven ons Supertrio, halfweg de week kwamen de eerste afmeldingen weer binnen en begon de App weer rood te kleuren en moesten de mobieltje regelmatig aan het infuus. De Fox voelde al snel nattigheid en onze waakhond sloeg alarm, op deze eerste dag in december moest er gesprokkeld worden en na lange onderhandelen was het op vrijdag geregeld, de zoon van Pieto Bello een van de grootste talenten van weleer, de man die zelfs 2 uur en 44 liep in de marathon van Dublin, de zoon van deze grootheid kwam de Glamourboys versterken. Johnny Boy, d’n Buffel. Zou hij de redding zijn, zou hij er voor kunnen zorgen dat de kalkoenen Sinterklaassen, Bassie en de Grote Kees gratie krijgen en de kerst zouden overleven. Sinterklaassen had nog een week om het Supertrio bij een te houden, maar als de nood het hoogst is dan is de redding nabij.
Avesteijn begon nerveus aan de wedstrijd, bij de Glamourboys stonden deze week maar liefst drie reuzen binnen de lijnen, al waren het op voetbal gebied geen reuzen, maar ze droegen wel een nieuw xxxxxxl shirt en daar was onze wasvrouw weer niet blij mee. Dat deze shirts meestal schoon en zonder zweetlucht ingeleverd worden was niet het probleem, nee van deze Kingsize shirts passen er slechts twee per keer in de wasmachine. Misschien is er een mogelijkheid om ze bij de Wit op de tenten afdeling te reinigen. De Glamourboys hadden al snel het spel in handen, er waren wel enkele kansjes voor Avesteijn en was het zelfs eenmaal de deklat die redding bracht maar het waren toch de Glamourboys die verdiend op voorsprong kwamen. Het was Bombardo die de Glamourtrein op het juiste spoor zette 1-0, een intikkertje op aangeven van de Strijker. Met het extra ruime kingsize shirt voelde de Tovenaar uit Eerde zich herboren, eindelijk voelde hij zich bevrijd van dat beklemmende gevoel dat hij al maanden met zich meedroeg. En nu op deze natte, donkere, grijze zondagmorgen was hij eindelijk weer het lichtje in de duisternis, het vuurtje dat een zwerver in deze koude dagen omarmt. Eindelijk had hij zijn dansende voetbalschoentjes weer eens aan en hij ging als een ballerina, gedragen door de wind over het ijskoude met lichte rijp bedekte speelveld. Gedragen door de wind was wel belangrijk want als hij hierdoor niet gedragen zou worden dan stond onze Tovenaar uit Eerd steevast tot zijn enkels weggezakt in het drassige speelveld en waren zijn dansende voetbalschoentjes niet meer dan een stel oude verweerde klompen. Maar op deze zondagmorgen straalde zijn magie en wist hij twee maal het net te vinden. En nu waren ze er wel, gejuich, liefkozingen, kussens en blije gezichten voor Bombardo en ons wonderkind van vijftig, de Strijker, onze Tovenaar uit Eerde 3-0. Dit alles werd met veel jaloezie gadegeslagen door de Gazelle, de kansenmisser van het vorige weekend, die hoopten dat het Supertrio hem vergeven had, maar helaas het had teveel pijn gedaan bij Bassie en nu werd de Gazelle vroegtijdig gewisseld.
Sinterklaassen en zijn twee knechten hadden 3 december overleefd en konden zich opmaken voor hun volgende pakjesdag. En zo liepen ons Supertrio stralend en weer in het middelpunt staand richting de kleedkamers de voorhoede ging voor hen uit en de rest van het team volgde de heer richting de kantine. Onophoudelijk klonk het geluid van hun tactiek, het geluid van hun overwinning. De Glamourboys ( het Supertrio) hadden weer eens gewonnen en een borreltje hadden zij wel verdiend. De zeven priesters met de zeven ramshoorns trokken al blazend voor de ark van de heer uit, de voorhoede ging voor hem uit en de rest van het volk kwam achter de ark van de heer. Onophoudelijk klonken de ramshoorns het geluid van de overwinning (Joz 6:13). Maar een gewonnen wedstrijd geeft nog geen euforie, maar de grijze wolven waren weer even stil. En nu zag de Grote Generaal, toen hij huiswaarts keerde, geen witte zakdoekjes, geen witte lakens uit de vensters hangen. Ze waren iets verkleurd naar het gele maar het rage dunne spinnendraadje is deze week nog heel. Eindelijk kon er deze week ook weer eens een keer een polonaise ingezet worden op de Glorie met op de voorgrond de Grote kees en Sinterklaassen. En Bassie die zag had goedkeurend aan.